De vereniging streeft naar een heerlijk park voor alle gebruikers voor nu en voor in de toekomst. De vereniging en ook de gemeente zien het Mouwtje als centraal onderdeel van de groene long van Bussum. Een heerlijke plaats om te wandelen, je hond uit te laten en de geweldige natuur midden in Bussum te ervaren.
LAATSTE NIEUWS
ZOMER 2018
Hoe warm het was en hoe ver” *)
Maar het Mouwtje is gelukkig dichtbij.
De reiger stond net zo lekker visjes te vangen en ik had er al een paar door die lange dunne hals zien glijden toe hij op merkwaardige wijze bij zijn lunch gestoord werd door twee agressieve meeuwen. Het is bekend dat meeuwen inderdaad behoorlijk onsympathiek op brood of ander strooimiddel kunnen afgaan. Daarbij zijn ze met veel lawaai alles wat er verder nog zwemt te snel af. Al enkele dagen zwommen er tijdens de ochtendwandeling twee meeuwen van een mij onbekend soort rond op het grote water aan de kant van de Frederik van Eedenweg. Die maakten steeds en vreemd zeurderig loeiend kabaal wat je van een meeuw helemaal niet verwacht. Het klonk wel of ze boos waren, maar anders dan zenuwachtig loeiend ronddobberen deden ze niet. Een mens denkt dan al gauw: “laat maar loeien” en wandelt dan rustig door.
Na de wandeling op weg naar de koffie of werk, passeerden een paar wandelaars hetzelfde punt weer en daar werden we getrakteerd op een waar luchtgevecht. De meeuwen hadden ontdekt dat de reiger alle visjes stond op te slokken en zagen hem als een niet gewaardeerde concurrent. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ze zo boos waren. Ze lieten het niet verder gebeuren en gingen tot de aanval over en bezorgde daarbij de reiger de stuipen op het lijf. Die dacht in het luchtruim veilig te zijn hetgeen een slechte beslissing bleek. De meeuwen vielen van twee kanten aan onder het maken van de vreselijkste geluiden. De reiger gaf daarbij een staaltje luchtacrobatiek te zien dat je niet zou verwachten van een vogel met een voor dat vak ongeschikte lichaamsbouw. De capriolen van de meeuwen waren nog spectaculairder. Het gevecht duurde nog best lang maar de reiger werd het zat en vloog zigzaggend weg tot hij de meeuwen had afgeschud. Het was een bizar schouwspel waarvan alleen gezegd kan worden dat het jammer is dat niet veel meer wandelaars ervan genoten hebben.
In het Mouwtje gebeuren wel vaker grappige, bijzondere, mooie maar helaas ook wel droevige zaken. Een van de laatste dagen van juli betrof iets droevigs een aantal bomen. Bij de bocht van het water langs de FvE richting kinderboerderij is een enorme tak van de grote Eik, die daar iets van de weg af staat, losgescheurd en gevallen. Die tak is zodanig groot dat hij precies over het wandel pad is gevallen waarbij er serieus een dode te betreuren had kunnen zijn. We mogen blij zijn dat er geen wandelaars op dat moment liepen. De tak is bezweken bij mooi weer met op die dag niet meer dan een tijdelijke windkracht 5 en is alleen toe te schrijven aan onvoldoende onderhoud en controle van de bomen. Die tak heeft in zijn val ook een mooie Veld-Es ernstig beschadigd. De ravage heeft enkele dagen daar gelegen en tot verbijstering van velen is de veld-Es voor het gemak maar helemaal weggehaald. Dat wil zeggen ingekort tot een stomp ven ongeveer een meter. Eeuwig jammer en we moeten het nu doen met een lelijk gat in de bebossing. De Veld- Es was beschadigd en enig inkorten was begrijpelijk, maar onbegrijpelijk is ook dat het op zo’n botte bijl methode opgeruimde moest worden.
Laat dit een kort verslag zijn met een lach en een traan. Het is zomer en van het mooie soort dat niet vaak voorkomt. Laten we daar vooral van genieten.
Herman
*) Hlidebrand.
MEI 2018
Voorjaar in het Mouwtje
Eindelijk lente, en hoe. Twee weken met zon en mediterrane temperaturen . Dat is voor iedereen leuk maar zeker voor het Mouwtje. Alles bleef lang grijs met alleen schoorvoetend hier en daar een groen knopje tot het weer omsloeg en ons trakteerde op het warme weer. Het was prachtig met het nadeel dat de natuur kennelijk in de startblokken stond om bij de warmte als startschot explosief alles in bloei te zetten en groen te kleuren. Dat ging heel snel en die mooiste periode van het jaar is al bijna weer voorbij.
Als slotakkoord staan nu de rododendrons het Mouwtje van kleur te voorzien. oor die explosieve bloei is door de eerder gemelde groep vrijwilligers een grote schoonmaakactie georganiseerd en het zal iedereen ook opgevallen zijn dat vooral langs het water aan de weidekant veel rommel en takken zijn opgeruimd. Het zicht op de weide is daardoor enorm verbeterd. Iets van dat betere zicht begint alweer te verdwijnen door het opkomen van de brandnetels die als enig nut misschien hebben dat ze veilige broedplaatsen voor eenden geven. Voor het Mouwtje belangrijk nieuws is dat we onze koeien weer in de wei hebben. Eerder was al gemeld dat niet gemest kon worden met als gevolg dat er matig gras is. Daarvoor is contact opgenomen met de gemeente en is er nu een mest systeem gevonden dat wel gebruikt mag worden. Boer Hans Pronk zal bekijken of hij het met die mest ook eens kan zijn. Hij vond gelukkig wel dat er voorlopig nog genoeg gras is voor vier koeien en die staan heel tevreden van dat gras te genieten.
Bijna alle fenomenen waar we met zijn allen steeds zo genieten hebben al deels plaatsgevonden. Ma Zwaan lag aan de kant van de Huizerweg op het eiland al enige weken te broeden en op 10 mei kropen zeven kuikentjes uit het ei. Pa doet weer als vanouds zijn best om de orde op het water te handhaven wat neerkomt op alles wegjagen wat in de buurt komt van zijn nageslacht.
Vier Meerkoetnesten zijn gespot met tot nu toe elf kuikentjes waarvan er al weer 6 geconsumeerd zijn door één van de potentiele onverlaten. Dat gegeven varieert zeer sterk en die aantallen kunnen een dag later al weer niet kloppen. Twee keer is er een eend met een groep kuikens gesignaleerd. De waterhoentjes zijn nog druk bezig. Tenslotte hebben de karpers hun paaifestijn al achter de rug. Slechts een paar getuigen van dat plonsfeest hebben die korte vruchtbaarheidsdans gezien. Je moet ook wel geluk hebben want ieder jaar is dat schouwspel maar één dag te beleven.
Het Mouwtje gaat zoals altijd zijn eigen gangetje en komt het volgende seizoen alweer dichtbij. Daarbij wenst de Vereniging Vrienden van het Mouwtje wenst u allen een heel mooie zomertijd en waar van toepassing een heel fijne vakantie.
Namens de Vereniging Vrienden van het Mouwtje.
Herman
Ledenvergadering op 14 april 2008
Vrienden van het Mouwtje,
Wat was dat leuk om samen te doen. Ik bedoel hier de vrijwilligersdag van de Vrienden van het Mouwtje op 14 April 2018. Het blijkt ook een goed idee te zijn geweest om die activiteit te combineren met de ledenvergadering die onze vereniging een maal per jaar houdt.
Al om een uur of acht verscheen de eerste vrijwilliger en vanaf halfnegen verzamelden alle enthousiastelingen, gewapend met bezems, harken, emmers en zelfs snoeigereedschap en zagen bij het bruggetje naar de kinderboerderij. Daar splitste de groep zich in kleinere eenheden waarbij de een zestal zich stortte op het zwaarste werk op het stukje land tussen het water en de weide. In de loop der jaren had zich daar een verzamelplaats ontwikkeld van grof snoeihout die de aanblik van de weide niet ten goede kwam. Die verrommeling was al jaren zichtbaar, maar vooral in het voorjaar als alle brandnetels net door de gemeente zijn verwijderd. Het mooie resultaat van al dat werk was pas duidelijk zichtbaar aan het einde van de actie. Al het losliggende hout en wat afgezaagde dode takken waren verzameld op de weide en daar was een berg takken ontstaan waar paasvuurmakers uit het oosten des lands jaloers op zouden zijn. .
Elders in het Mouwtje werd ook hard gewerkt aan de trappen en de paden. Ook daarbij vormde zich een aantal hopen met blad en uit de bomen gewaaide takjes. Vooral de trappen naar de burgemeester s’Jacoblaan zien er weer netjes uit. Daar is met een professionele staalborstel al het onkruid weggehaald. Zoals afgesproken zal de gemeente alles wat we verzameld hebben ophalen. Helaas bleek een grote zak nauwelijks groot genoeg om hondenpoep op te ruimen. Een nog grotere zak bleek nodig voor blikjes en ander klein afval.
Het bestuur aangevuld met een tiental leden hebben met veel plezier samen het Mouwtje opgepoetst. Het is verbazend te zien wat er op deze manier in anderhalf uur voor elkaar is gekomen. Het werd door allen als feestelijke gebeurtenis ervaren die zeker voor herhaling vatbaar is.
Na gedane arbeid toog het gezelschap naar het café de Viersprong aan de Huizerweg voor de ledenvergadering. Daar is verteld wat zich tussen het bestuur van de Vrienden van het Mouwtje en de gemeente in de afgelegen periode heeft afgespeeld en welke vorderingen gemaakt zijn. Met nadruk zijn de doelstellingen van de Vrienden van het Mouwtje besproken en hoe gepoogd wordt die te bereiken. Onder het genot van koffie is er een levendige discussie ontstaan waarna iedereen vermoeid maar voldaan naar huis is gegaan.
Namens het bestuur van de Vrienden van het Mouwtje,
Herman.
FEBRUARI 2018
Schokkende gebeurtenissen in het Mouwtje..
Het is lastig in het Mouwtje over iets anders te praten dan de ganzen en de zwanen. Dat komt omdat die parkbewoners regelmatig zorgen dat ze iets uitspoken dat opvalt en de moeite waard is om even bij stil te staan. De ochtendwandeling wordt meestal wel enigszins opgevrolijkt door het rondzwemmende gevogelte, maar zoals al zo vaak besproken is trekken de grote exemplaren toch de meeste aandacht. Terecht want ze gedragen zich ook vaak op een, laten we zeggen, interessante manier. De zwanen vooral door agressief gedrag en de ganzen vooral door hun zinloos rondwaggelen en er als de kippen bijzijn als er brood wordt uitgedeeld.
Tijdens een recente ochtend wandeling echter vertoonden de laatste twee een tot nu toe zelden vertoond gedrag. Ter hoogte van de lange trap naar de Isaac da Costalaan was het een gespetter van jewelste en de twee anders zo tamme ganzen bleken in een heftig gevecht verwikkeld te zijn. Dat ging er verbazend woest en heftig aan toe. Met verstrengelde halzen, veel vleugel geklapper en gespetter met een wolk van uitgerukte veren rondom de plaats delict werd geprobeerd elkaar naar de ganzenhemel te transporteren. In de beste families komt wel eens bonje voor, maar al sinds naar schatting tien jaar schommelen deze ganzen samen gebroederlijk in het park rond. Hoewel het niet de eerste keer is dat ze ruzie maken is deze uitbarsting toch bijzonder. Van de kant werd geprobeerd ze tot rede te brengen maar dat had geen resultaat. Het gevecht is niet tot het einde gevolgd want ze vertikten het om op te houden en de koffie lonkte ons huiswaarts.
Later zaten ze weer gebroederlijk naast elkaar bij het beeld aan de FvE alwaar ze streng toegesproken zijn toen ik daar ’s middags langs liep. Ze zeiden allebei ´Gak´ en met een beetje goede wil heb ik daaruit begrepen dat ze beloofd hebben voortaan braaf te zijn. Om mijn ganzenkennis te vergroten kon ik niet laten het vogelasiel in Naarden te bellen. Gelukkig blijkt het natuurlijk gedrag te zijn waarmee ze tegen het voorjaar territorium afbakenen. Voor deze twee niets presterende ganzen blijken hun genen dus de baas. Een veel ernstiger probleem betreft één van de zwanen. We ontdekten dat er een visdraad uit zijn snavel kwam. Het kan haast niet anders dan dat hij een vishaak heeft ingeslikt dus onmiddellijke actie was gewenst om onze parkgenoot te behoeden voor veel narigheid. Wilfred van Lodewijk en Jansen probeerde het dier over te halen naar de kant te komen, maar als die zwaan dat gedaan zou hebben zou hij toch niet geholpen kunnen worden. Goede raad is duur en het was wel duidelijk dat in dit geval professionele hulp nodig is. Er werd besloten dat Els van Ollie de dierenambulance zou bellen waar ze te horen kreeg dat die samen met de brandweer al lang geprobeerd hadden het dier te vangen om te zien of het probleem verholpen kon worden. Daarmee waren twaalf mannen van brandweer en dierenambulance uren bezig geweest. Drie mannen van de brandweer waren zelfs te water gegaan en hadden daarbij allerlei vangtechnieken toegepast. Het dier was niet te vangen. Een paar dagen later was dat vislijntje verdwenen. Dat kon duiden op goed nieuws maar bij navraag bleek dat het draadje weliswaar verdwenen is maar dat het vishaakje hoogst waarschijnlijk nog in zijn keel zit. Alleen op het land kan een zwaan gevangen worden en mij werd aangeraden het vertrouwen van de zwaan te winnen, hem op het droge te lokken en dan gauw de ambulance te bellen. Als het niet lukt kan hij niet eten en dan gaat hij dood. Vertrouwen winnen is een langdurig proces dus kon ik niet anders dan beloven dat de situatie in de gaten gehouden zal worden. Vrijwilligers voor! Intussen is het klimaat goed nieuws aan het voorbereiden. Er is al uitgebreid gesnoeid, de eerste knoppen zijn gesignaleerd. De eenden worden onrustig en alle woerden hebben hun krulstaart terug, Kuifeenden zijn gekomen maar zijn alweer bijna allemaal weg. We hebben weer bezoek van een aantal krakeenden, de meerkoeten maken meer ruzie dan ze toch altijd al doen en alle vogels fluiten, krassen en trommelen dat het een lust is. Volgens de Bilt is dat helemaal fout want het is nog veel te vroeg, maar ja, weten die beesten veel. Hoewel, misschien weten die het wel beter? Hoe dan ook, afgezien van de schaatsfanaten die vruchteloos op de Elfstedentocht wachten, hoor je mij niet mopperen. Drie nachten is het nog gelukt een vliesje ijs op het water van het Mouwtje te brengen maar het ijs was steeds niet dik genoeg om de zwaan te dragen die al ijsbrekend probeerde erop te klimmen. Met de zwaan komt het hopelijk goed en die twee ganzen zoeken het zelf maar uit. Het is fijn om weer voor de wandeling bij daglicht te kunnen ontbijten.
Herman
December 2017
Het jaar is al haast weer om.
Het is herfst en het wordt al bijna winter en daarmee zeg ik iets dat algemeen geweten is, maar daarom nog niet algemeen geaccepteerd of vreugdevol ontvangen wordt. Het is vaak koud, nat en winderig tegelijk. Ik hoor nou net toevallig tot die categorie die dit fenomeen niet met open armen begroet. Dat is natuurlijk alleen maar gezeur want als je de kou even vergeet dan zijn die twee donkere seizoenen op hun eigen manier heel mooi. Herfst is kleurrijk en gedurende ongeveer 6 weken verandert de wereld en vooral in het Mouwtje bijna dagelijks van kleur tot ongeveer nu alle kleur is verdwenen. Prachtig is het als over de wei een laag grondmist hangt. De douw maakt spinnenwebben zichtbaar waarvan er één sterk aan een lengspeelplaat deed denken. We moeten nu even wachten tot de winter de boel af en toe wit kleurt. Als dat nou ook 6 weken zou blijven dan zou je daar vrede mee kunnen hebben, edoch helaas, zo zijn onze winters niet. Dat fraaie wit verandert meestal de volgende dag al in koude en natte blubber wat dagelijks verplicht leidt tot het poetsen van je schoenen. Gelukkig hebben alle seizoenen in het Mouwtje vooral voordelen en valt er te genieten van dagelijkse gebeurtenissen wetend dat in bovengenoemde donkere seizoenen de centrale verwarming thuis de boel weer op temperatuur brengt.
Het afgelopen jaar hebben we een flink aantal nieuwe pups kunnen verwelkomen en het is steeds leuk te zien hoe die in de roedel van het Mouwtje worden opgenomen. Dat gaat opmerkelijk vreedzaam met een enkele keer een knauw als een nieuweling zich even niet netjes gedraagt. Dat wordt snel begrepen en na zo’n correctie horen ze erbij. Als het ’s morgens om negen uur wat drukker is zien we regelmatig een groot aantal honden stoeien hetgeen dan door bazen becommentarieerd wordt. Men is blij als een hond 15 jaar oud wordt dus zie je af en toe een viervoeter verdwijnen. Gelukkig ook ongeveer een zelfde aantal in de vorm van pup weer verschijnen met soms andere daaraan verbonden baasjes.
De afspraak was dat boer hans Pronk de weide zou bemesten. Om een of andere duistere reden besloten een paar ambtenaren dat het niet mocht met het gevolg dat er niet meer dan drie koeien op de weide de zomer konden doorbrengen. Wat de koeien betreft was die zomer erg kort want omdat het gras op was of te slecht van kwaliteit waren ze eind september al weer vertrokken. Jammer en laten we hopen dat volgend jaar wordt ingezien dat een boer beter weet hoe je een weide mooi houdt met gezond gras en dat er dan eindelijk wel bemest mag worden.
Pa en Ma Zwaan hebben dit jaar erg hun best gedaan met als resultaat een nest van 8 donsballetjes die al gauw groeiden tot echte jonge zwanen met veel bruin in hun verenpak en zwarte snavels. Pa hield zich redelijk netjes dit jaar. Hij maakte wel soms veel kabaal maar het is niet tot moordpartijen gekomen. De ganzen hebben het ook dit jaar weer overleefd. Nijlganzen zijn wel een paar keer gesignaleerd maar besloten kennelijk het risico niet nemen door Pa Zwaan om zeep geholpen te worden. Aalscholvers waren ook helaas maar heel dunnetjes vertegenwoordigd. Heel soms zien we er nog één zich drogen in de top van de treurbeuk. Het lijkt erop dat de visstand veel geleden heeft van massale visserij van het vorige jaar. Al vroeger dan we gewend zijn kregen de jonge zwanen vliegles en alle acht kregen snel door hoe dat moet. De brutaalste ging eerst, maar was iets te voortvarend waardoor die gedwongen werd op de speelweide aan de Burg. s’Jacoblaan een noodlanding te maken. Daar waggelde hij geflankeerd door een aantal geïnteresseerde buurtbewoners een tijdje rond om dan moeizaam van het droge weer op te stijgen. De volgende dag was hij weg. Nummer twee koos voor zijn noodlanding een nog ongelukkiger plek op de Isaac da Costalaan. Daar werd hij met zachte hand de lange trap af gestuurd. Het is helaas niet gezien hoe het gelukt is die trap af te dalen maar na dat avontuur is ook die nummer twee verdwenen. Nummer drie is er stiekem vandoor gegaan. De laatste vijf mochten nog ruim een week bij Pappie en Mammie blijven en hebben daarna met veel vertoon met zijn vijven geflankeerd door Pa en Ma Zwaan een afscheidsrondje gemaakt waarna jongelingen richting Gooimeer vertrokken. Pa en ma zwemmen nu weer vredig rond. Het gevogelte zorgt voor een jaarlijks weerkerend spektakel en blijft ook ieder jaar weer een bron van zaken om met plezier over te praten.
Dit verhaal begon met ”het jaar is al haast weer om”. Sinterklaas is in het land en er al bijna weer uit. De winkels zijn daar al lang klaar mee. Kerstversiering verschijnt alom en het jaar 2018 komt in het verschiet. Hoewel het misschien nog niet duidelijk zichtbaar is heeft de Vereniging “ Vrienden van het Mouwtje” zijn best gedaan. Er is een goede relatie met de gemeente opgebouwd hetgeen op termijn zeker resultaat zal brengen. Het streven is nog steeds een “Status quo plus”, waarbij ondersteuning zeer gewenst is. Het is een Langdurig proces dat veel geduld vraagt, maar zeker gaat lukken. Nog even wachten tot het april is en dan komen de kleuren weer terug en kan de centrale verwarming uit. Voordat het zover is komt er nog een gezellig drukke tijd en het verwelkomen van het nieuwe jaar. Daarbij wensen we elkaar een :
Heel gezond en gelukkig 2018
Het is Zomer 2017,
Dat is alle parkwandelaars natuurlijk ook al opgevallen, maar iedere zomer zorgt weer voor zijn eigen hoogtepunten. De zomer is nog niet voorbij dus wie weet hoe hoog de eventuele volgende punten kunnen zijn. De toekomst is onvoorstelbaar, maar er zijn een paar zaken in het Mouwtje die zeer voorspelbaar zijn en de meest in het oog springende is wel de onbetrouwbaarheid en agressiviteit van Pa Zwaan die ieder jaar weer gedurende het voorjaar en de zomer zijn onsympathieke trekjes laat zien. Ik ben een poosje niet in staat geweest om het wel en wee van het Mouwtje te volgen dus ik zal zeer waarschijnlijk enkele schokkende gebeurtenissen hebben gemist. Gelukkig zijn er zeer oplettende wandelaars die dat soort gebeurtenissen zien en daar ook graag over vertellen. Zo kwam mij ter ore dat Pa Zwaan gedurende ruim een week in het ziekenhuis was opgenomen hetgeen verklaart waarom velen van de wandelaars het dier een tijd gemist hebben. Steeds zwom alleen Ma rond met de acht jongelingen. Kennelijk was iemand het gedrag van Pa Zwaan zo zat dat het nodig gevonden werd tot de tegenaanval over te gaan. Het bleek dat Pa een gaatje in zijn zij had waar bloed uitkwam. Dat zag er zielig uit en dus werd hij liefdevol in Naarden opgenomen ter observatie en reparatie. Hoe komt zo’n beest nu aan een klein venijnig gaatje? Zonder dat onderzocht te hebben lijkt een projectiel het meest voor de hand liggende en om het verhaal af te ronden houd ik het op een windbuks. Hoewel er naast zijn schoonheid weinig vriendelijks over hem te melden is lijkt me gaatjes in het dier schieten niet de geëigende manier om Pa Zwaan tot de orde te roepen. Gelukkig zwemt de complete familie nu weer vredig rond althans zolang de ganzen uit de buurt blijven.
Er is nog een fenomeen dat sterk de aandacht trekt. Vroeg in het voorjaar zagen we bijna alleen maar woerden rondzwemmen en we vroegen ons af waar die vrouwtjes eenden allemaal uithingen. Er werd nog hoopvol gesuggereerd dat die allemaal aan het broeden waren, maar er is zodanig weinig nageslacht geproduceerd dat die stelling gevoeglijk verworpen kan worden. Helemaal verwarrend is het dat de situatie nu omgekeerd is en dat er vrijwel alleen vrouwtjes eenden te zien zijn. Een mens krijgt tegenwoordig gauw de neiging om te googelen en zowaar; veel vogels zoals eenden, kippen en pauwen kunnen van geslacht veranderen. Vooral oude vrouwtjes kunnen zich een herenkostuum aanmeten na de rui. De heren kunnen geen vrouwtje worden en het is dus niet mogelijk dat al die heren nu vrolijk als vrouwtje snaterend het Mouwtje bevolken dus het blijft een onbegrepen fenomeen. Best spannend, er is nu een heus mysterie in ons Mouwtje.
Na een paar maanden nauwelijks in het park geweest te zijn is het goed te zien dat de bomen al bijna hun zomerse groen hebben na het frisse en bloeiende voorjaar. De grote Katalpa langs de FvE weg staat nu nog in bloei maar het mooiste is er alweer af. De struikkastanje is net begonnen met een late bloei en de grote Parrotia struiken langs het water aan de parkkant van de FvE verkleuren al om straks in de herfst mooi donkerrood en geel te worden. De zwanen hebben het goed gedaan met hun acht jongen. De eenden hebben wel een paar nesten gehad maar daar zijn nu nog maar twee jonge eendjes van overgebleven. De meerkoeten hebben het iets beter gedaan maar meer dan een tiental jongelingen is het niet geworden. Tenslotte is het de moeite waard te vermelden dat we een nieuweling hebben in de vorm van een Goudkarper.
Onze hoop is gevestigd op het volgende voorjaar. Laten we nu verder maar van de zomer genieten.
Ik heb op de andere kant een paar nu actuele plaatjes gezet.
Herman
Feb 2017 -- Een vos verdronk in het Mouwtje
Het is winter en dan wordt eigenlijk verwacht dat een bericht uit het Mouwtje over kou, wollen sokken, een extra trui en schaatsen gaat. Zo hoort het eigenlijk ook maar de laatste keer dat het mogelijk was zo’n soort verhaaltje zonder overdrijving te schrijven is alweer lang geleden. Als we diep in ons geheugen graven dan komt misschien het beeld van februari 2012 boven drijven. Wat was het koud en wat werd er toen leuk geschaatst. Er was een groot gebied langs de Dr.Frederik van Eedenweg dichtgevroren en zelfs was het mogelijk om rond het eiland te schaatsen. Dat was nog eens andere koek en sindsdien hebben de schaatsen op zolder gelegen tot die schamele anderhalve dag dichtbij het Rakkertje van Troelstra waar het ijs net dik genoeg was om wat zeer lokale jeugd te dragen. De liefhebbers moesten het elders zoeken. Hoe leuk ijs voor veel mensen ook is, het blijkt ook niet ongevaarlijk te zijn. Voor schaatsers is daar voldoende voor gewaarschuwd maar nu komen we op het moment dat de titel van dit verhaal aan bod komt. Vossen luisteren niet naar het nieuws en kijken geen televisie dus weten die niets over het gevaar van ijs of van het ijskoude water dat daar een gevolg van is. Dat heeft geleid tot een vreselijk vossendrama. Vroeg in de morgen van 4 februari vonden een paar samen wandelende parkgenoten een dood vosje onder water dicht bij de brug naar de Burgemeester s ’Jacoblaan. Op zaterdag is niemand te bereiken maar omdat het vosje vredig in ijskoud water lag werd besloten de gemeente na het weekend te waarschuwen. In de loop van de dag werd door meer mensen die vos ontdekt en ’s middags had zich een kleine menigte verzameld van kinderen met een paar ouders. Eén van die ouders was zo voortvarend om de dierenbescherming te bellen die naar de boswachter verwees. Met een grote hark werd het dier dichter bij de kant gehaald en spoedig daarna opgehaald. Een vos onder water in het Mouwtje is een uiterst ongebruikelijk fenomeen. Dat vraagt om uitleg en omdat niemand het wist werden enkele theorieën naar voren gebracht. In het Mouwtje is iedereen al gauw geneigd de zwaan de schuld te geven. Zwanen zijn sterk maar vossen zijn slim en snel. Het zou kunnen dat in het water de zwaan het kan winnen dus deze theorie werd gezien als mogelijke oorzaak van de ramp. Toen de vos gevonden werd was er op die plaats geen ijs meer, maar het kan zijn dat hij de vorige avond door het laatste restje ijs is gezakt en door onderkoeling niet de puf meer kon opbrengen om zich op de kant te hijsen. De heldendood sterven door een heftig gevecht kan nog een vossen lintje opleveren, maar te bezwijken na hopeloze pogingen om weer op de kant te komen is eerloos en zielig en een vos onwaardig. Tenslotte zou het kunnen dat het beestje honger had en dat hij de sprong naar een lawaai makende meerkoet heeft gevaagd en zich niet had gerealiseerd dat het water erg koud is en de walkant hoog hetgeen tot hetzelfde vos onwaardige resultaat heeft geleid.
Ik stel voor het maar als avontuur van het Mouwtje te beschouwen dat voor de mensen voor wat commotie heeft gezorgd en voor het vosje droevig is afgelopen.
Herman
Het jaar 2016 loopt al aardig op zijn eind -- November 2016 --
Dit is eigenlijk een zinloze titel want alle parkwandelaars merken iedere ochtend wel dat het weer herfst is en het jaar afstevent op een tijd met veel feest, koude handen en vuurwerk tot slot. Zelfs vanuit je luie stoel kun je de bladeren zien vallen. Die luie stoel is de wandelaars in het Mouwtje niet gegeven want bij de meesten zal de hond indien nodig luidruchtig te kennen geven dat het hoog tijd is om naar buiten te gaan. Het is nog wel even wennen na die heerlijke nazomer. Het klimaat leek dit jaar heel lang aardig af te koelen tot de zon het had gewonnen. Volgens de Bilt heeft die het uiteindelijk voor elkaar gekregen om onze zomer de warmste zomer ooit te maken. Dat frisse gedoe waar we het nu mee moeten doen heeft gelukkig ook vrolijke kanten. Het Mouwtje wordt kleurrijker en mooi op een andere manier. De bomen besluiten zelfstandig of ze aan verkleuren toe zijn. Vooral rond het Rakkertje was goed te zien hoe een beuk nog mooi rood bleef terwijl die ernaast de moed al had opgegeven. Die mooie goud kleurige Goud Es die zo fraai contrast geeft tegen de achtergrond van rood en groen is al eerder kaal terwijl alle eiken nog net doen of het hartje zomer is.
Er zijn veel meer tekenen die de titel van dit verhaal beamen. De koeien deden dat door er niet meer te zijn. Boer Hans Pronk heeft dit jaar weer voor de koeien gezorgd en ook dit keer werden er kalfjes geboren waarvan één op de weide. Door weersomstandigheden in het voorjaar kon er niet gemest worden waardoor de kwaliteit van het gras sneller terugliep dan de bedoeling was. Vroeger dan normaal moesten de koeien daarom terug naar de boerderij. Veel mensen hebben dit jaar de feestelijke weidegang meegemaakt. We waren benieuwd want Marianne Thieme had beloofd dat ze zouden dansen! Inderdaad heeft één van de vier koeien een heus huppeltje gemaakt. Dat was toch genoeg om er een vrolijk spektakel van te maken compleet met toespraakjes van mevrouw Pronk en de wethouder.
Koeien blijken avontuurlijker dan je zou vermoeden. Velen zullen zich de door het water wandelende koeien herinneren en dit jaar heeft één van de dames Koe het gepresteerd om over het hek langs de weide te springen en eens te kijken wat al die mensen in het park toch steeds aan het doen zijn. Ook dat avontuur leverde tweemaal een vrolijk gedoe. Eerst werd madam door de politie teruggebracht maar de politie was nog niet verdwenen of ze waagde de sprong nogmaals. Een groep wandelaars met hun honden wisten de dame een tijdje onder de rode beuk vast te houden. De inmiddels gewaarschuwde Hans Pronk heeft madam streng toegesproken en terug gebracht. Een mens maakt wat mee hoor in het Mouwtje!
Ook hebben we de populatie eenden sterk zien toenemen, helaas niet door het produceren van nageslacht, maar door veel migranten waarvan je nog moet afwachten of ze blijven. Die leuke zwart-witte kuifeendjes zijn ook uit het noorden vertrokken en half november zagen we de eersten verschijnen op het grote water bij het eiland. Onze twee schijnbaar onsterfelijke ganzen blijven stug volhouden of er niets aan de hand is tot ze volgend voorjaar weer blootgesteld zullen worden aan pogingen tot doodslag van Pa Zwaan. Ze hebben het dit jaar weer overleefd. Alle anderen van de grootste groep ooit van 31 ganzen is het anders vergaan. Ter verdediging van het huidige zwanenpaar moet gezegd dat ze iets minder agressief tekeer zijn gegaan dan de oude Pa zwaan die als vliegende Bokito de ene na de andere gans met de kop onder water duwde tot hij geest gaf. Dat oude echtpaar Zwaan is niet meer. Eerst verdween Ma naar onbekende bestemming en Pa vonden we zeer dood en in stukken in het struikgewas aan het eind van het lange stuk naar de Huizerweg. Een vos heeft al eerder lelijk huisgehouden in de kinderboerderij dus laten we die maar de schuld geven. Voor de ganzen maakt het niet veel uit, ook de nieuwe Pa blijkt geen medelijden te hebben met die witte beesten die griezelig veel lijken op concurrentie.
Ook bij de zwanen zien we dat het jaar ten einde loopt. De drie kuikens zijn volgroeid en zoals de natuur het voorschrijft moeten ze van Pa ophoepelen om op zoek te gaan naar een partner op het Gooimeer. Eind oktober ging de eerste, begin november nummer twee en de derde krijgt vliegles dus tegen de tijd dat u dit leest zal ook de laatste verdwenen zijn.
De buitenwereld heeft dit jaar voor aardig wat beroering gezorgd. We lezen in de krant dat er een nieuwe wereldorde aankomt. We hoorden al eerder dat alles nooit meer wordt wat het was. In ons Mouwtje hebben we daar lak aan. Het Mouwtje blijft wat het is, een mooi park waar mensen elkaar ontmoeten en steeds weer met veel plezier genieten van het schoons dat het te bieden heeft. De vereniging “Vrienden van het Mouwtje” doet zijn best al dat moois voor de mensen te behouden en te verbeteren. Kijk ook eens op de website www.vriendenvanhetmouwtje.nl Daar is veel informatie te vinden. Dat geldt ook voor de Vrienden van het Mouwtje op facebook waar veel foto’s te vinden zijn.
Iedereen een heel gezellige feestmaand toegewenst en een fijn volgend jaar.
Herman
Het laatste bericht ging over de weidegang van de koeien. Het was toen nog voorjaar volgens de kalender en als zodanig slechts af en toe merkbaar met een warme zonnige dag. In De Bilt hebben ze sindsdien ontroerend hun best gedaan om voor zomer te zorgen, maar dat is tot nu toe nog niet erg goed gelukt. Het advies van vorige keer geldt dus nog steeds, “pet op je kop en das om je nek en als extra een parapluutje mee voor de zekerheid” en dan is van ons Mouwtje nog steeds prima te genieten. Als je toch met al die ingrediënten tegen de regen een wat mopperig humeur krijgt, denk dan maar aan al de vakantiegangers die in de tropen of ver in het zuiden zuchten onder veertig graden in de schaduw. Dat helpt echt! Door overvloedige regen, die het Mouwtje een paar keer vulde tot een meter over het gras, is het er groener dan ooit. Het gras groeit zo snel dat er binnenkort nog wel een al of niet drachtige koe bij kan. Die koeien en zeker Hans Pronk zijn heel blij met het nieuwe hek. De honden vinden dat wat minder want die vonden de koeien best interessant en wilden ook nog wel eens het water in. De eerste hond die lelijk op zijn neus keek, (voor zover honden scheel genoeg kunnen kijken om hun neus te zien), was Toller Tobi die altijd graag te water gaat om ballen te zoeken. Zijn baas is wel heel tevreden!
Met de koeien gaat het dus goed en voor zover de mensen niet op vakantie zijn genieten ze nog dagelijks van een wandelingetje. Met de vogels is het anders gesteld. Het ochtendconcert van de merels is verstomd en de zwemmers onder de vogels hebben praktisch niets gepresteerd dit jaar. Er zijn maar een paar eendenesten uitgekomen en die kuikentjes waren steeds de volgende dag alweer verdwenen. Droefenis alom! De dames eenden waren een tijd zoek en dat gaf wel hoop, maar sinds kort zijn ze terug zonder nageslacht. Slechts twee nieuwe meerkoetjes zijn geteld en een stuk of vier waterhoentjes. Zelfs de zwanen hebben dit jaar een probleem gehad want van de vijf jonge zwaantjes zijn er maar drie zo groot geworden dat ze het verder wel redden. Gelukkig is er ook nog licht in de duisternis want de vissen hebben voor fraai spektakel gezorgd. Velen van ons hebben kunnen genieten van een met veel gespetter en geplons gepaard gaande paringsdans van tientallen karpers op het grote water aan de Frederik van Eedenweg. Ook bij het beeldje en bij de brug naar de s’Jacoblaan hebben grote karpers zich laten zien. De snoeken hebben zich tot nu toe koest gehouden misschien wel door gebrek aan kleine eendjes en dat zou ook wel eens de reden kunnen zijn dat reigers zich nauwelijks hebben laten zien.
Iedereen kent wel de uitdrukking “snoeien doet groeien” maar omgekeerd geldt ook dat groeien snoeien vereist en dat zal dit jaar meer nodig zijn dan ooit. Intussen zijn wel een bijna dode lariks en een heel erg dode wilg weggehaald maar naast een rode beuk en bij het bruggetje naar de kinderboerderij staan alweer de volgende Wilgen klaar om opgeruimd te worden. Verschillende bomen snakken naar het verwijderen van hun dode takken en dat doen ze al heel lang en de wortels van wildgroei langs het water zijn bezig de beschoeiing te vernielen. De vrienden van het Mouwtje doen hun best om gedaan te krijgen dat meer aandacht aan het onderhoud wordt gegeven, maar dat blijkt lastig te zijn. Toch blijft het mooi en vaak heel gezellig in het Mouwtje waar het er iedere dag weer net even iets anders uitziet en waar altijd wel iets gebeurt dat een gesprek op gang brengt. Nu nog een zonnetje erbij en dan is alles goed! Een ieder die nog niet met vakantie geweest is wensen we veel plezier bij mildere condities dan die bovengenoemde veertig graden in de schaduw.
Herman.
De weidegang van de koeien van boer Hans Pronk op 29-04-2016 om 11:00 uur bij de ingang aan de Huizerweg
Het is voorjaar en af en toe hebben we een schitterende dag. Veel bomen bloeien en het groen is nog jong en fris. Zoals het hoort in ons geliefd vaderland worden die dagen regelmatig afgewisseld met regen en wind. Het Mouwtje is gelukkig ook mooi en leuk als het wat minder fraai weer is. Gewoon een das om je nek en een pet op het hoofd en dan heb je zelfs geen paraplu nodig. We kunnen ook weer genieten van de bekende taferelen die ons door het gevogelte wordt voorgeschoteld. De absolute kampioen in het bezighouden van alle wandelaars is natuurlijk weer Pa Zwaan. Als je een hoop herrie hoort van woest klappende vleugels en spetterend water dan hoef je niet eens te kijken om te weten dat de gevleugelde Bokita weer in actie is. Erg zielig voor onze laatste twee ganzen! Veel van hun soortgenoten hebben al door Pa Zwaan het loodje gelegd en als het deze twee niet lukt om de woesteling steeds weer te ontwijken dan moeten we vrezen dat we voortaan ‘gansloos’ onze hondjes moeten uitlaten. Dat zou jammer zijn en het is de vraag of ooit witte boeren ganzen zich weer bij ons willen vestigen. We zullen het dan moeten doen met de iets slimmere Nijlganzen. Van de eenden en de kuifeendjes laten alleen de mannetjes zich nog zien. Dat is het teken dat het vrouwvolk ergens verstopt ligt te broeden hetgeen weer grote aantallen zeer kortstondig levende donsballetjes zal opleveren. Niet iedereen vindt dat zielig, de snoeken en de reigers varen daar wel bij. Een meerkoet en een waterhoentje hebben een fraai aan wilgentakken bevestigd drijvend nest gemaakt. De nijlganzen denken nog na of ze dit jaar wel nageslacht willen. Als ze verstandig zijn blijven ze weg van het eiland, Pa Zwaan lijkt dit jaar agressiever dan ooit.
Het voorjaar is nog jong en er valt veel te genieten. Een bijzonder leuk moment staat al op de agenda. Alle liefhebbers van het Mouwtje zullen zich de commotie nog herinneren toen er plannen bleken te zijn om veranderingen aan te brengen in het gebruik van de weide en het park. Die plannen werden door heel veel buurtgenoten aan beide zijden van de Huizerweg bepaald niet met gejuich ontvangen reden waarom de vereniging ‘Vrienden Van Het Mouwtje’ is opgericht. Alles hierover vindt men in de website
www.vriendenvanhetmouwtje.nl waar u zich ook kunt opgeven als lid van de vereniging. Dit laatste zelfs heel graag. Het gaat niet alleen om een paar koeien in de wei maar ook over het beheer en verbetering van het onderhoud van het Mouwtje. De trend is om steeds meer aan burgerinitiatieven over te laten. We streven naar ‘Status Quo Plus’ en om als vereniging een geloofwaardige en sterke discussiepartner te zijn moet dat ook met ledenaantal aantoonbaar zijn.
Gelukkig is alles naar wens verlopen en neemt de boer Hans Pronk het beheer van de weide over. Voor allen is het goed te weten dat op 29 april om 11:00 uur de ‘Weide gang’ zal plaatsvinden dichtbij de Huizerweg aan het pad van het park langs de kinderboerderij en de kindertuintjes. Een recente bekende kreet is ‘laat de koeien dansen!’ Er is een unieke kans dat ook een keer mee te maken. Op die 29ste april kunnen we dat zien gebeuren als boer Hans Pronk zijn koeien naar de weide brengt. De betreffende wethouder en een aantal betrokken mensen en de pers zullen daarbij aanwezig zijn Het zal zeker leuk zijn om mee te maken en is daarom aan te bevelen om erbij te zijn.
Tot oktober zullen we weer kunnen genieten van een stuk of vijf koeien in onze unieke dorpsweide in het
Mouwtje.
Herman.
Vrienden van het Mouwtje 06-04-2016
De weidegang van de koeien van boer Hans Pronk op 29-04-2016 bij de
ingang aan de Huizerweg
Het voorjaar is nog jong en er valt veel te genieten. Een bijzonder leuk moment staat al op de agenda. Alle liefhebbers van het Mouwtje zullen zich de commotie nog herinneren toen er plannen bleken te zijn om veranderingen aan te brengen in het gebruik van de weide en het park. Die plannen werden door heel veel buurtgenoten aan beide zijden van de Huizerweg bepaald niet met gejuich ontvangen reden waarom de vereniging ‘Vrienden Van Het Mouwtje’ is opgericht. Alles hierover vindt men in deze website waar u zich ook kunt opgeven als lid van de vereniging.
Gelukkig is alles naar wens verlopen en neemt de boer Hans Pronk het beheer van de weide over. Voor allen is het goed te weten dat op 29 april om 11:00 uur de ‘Weide gang’ zal plaatsvinden dichtbij de Huizerweg aan het pad van het park langs de kinderboerderij en de kindertuintjes. Een recente bekende kreet is ‘laat de koeien dansen!’ Er is een unieke kans dat ook een keer mee te maken. Op die 29ste april kunnen we dat zien gebeuren als boer Pronk zijn koeien naar de weide brengt. De betreffende wethouder en een aantal betrokken mensen en de pers zullen daarbij aanwezig zijn Het zal zeker leuk zijn om mee te maken en het is daarom aan te bevelen om erbij te zijn.
Tot oktober zullen we weer kunnen genieten van een stuk of vijf koeien in onze unieke dorpsweide in het Mouwtje.
Herman.
Terugblik activiteiten Vereniging Vrienden van het Mouwtje jaar 2015
Begin 2015 hebben Jenika van der Torren en Edgar Nettl diverse keren gesproken over het oprichten van een vereniging welke goed de belangen zou kunnen behartigen van bewoners rond- en gebruikers van het park. De hoofddoelstelling van die vereniging is het behoud van dit prachtige stuk natuur, ontworpen door Naardens landschapsarchitect D.F. Tersteeg.
Oprichting vereniging
Dit heeft geleid tot de oprichting van de ‘Vereniging Vrienden van Het Mouwtje’ (VVHM) op 22 april 2015. Toevalligerwijs diende zich in maart via de gemeente een initiatief aan om het beheer van het weiland van het Mouwtje door de Gooise Ark te laten uitvoeren. In samenspraak met de vereniging heeft een groep belanghebbenden, met als voorman de heer Jos Kleiss, een petitie laten tekenen door meer dan honderd omwonenden tegen het initiatief van de gemeente. Met als resultaat het behoud van het weiland in zijn oorspronkelijke vorm met begrazing door alleen koeien.
Door het bestuur zijn tijdens de oprichtingsvergadering de doelstellingen van de vereniging opgesteld, welke als basis dienen voor de huidige statuten.
Weiland
De vereniging heeft zich gedurende de eerste 4 maanden van haar bestaan [april tot en met juli] bijzonder intensief ingezet om de gemeente mee te krijgen met het meer passende alternatief om het weiland te laten beheren door de biologische boer Pronk uit Naarden. Gesprekken met betrokken wethouders en ambtenaren en een bezoek van een afvaardiging van het bestuur van de verenging aan wethouder Nen van Ramshorst hebben tot goede afspraken geleid.
Leden
Om lid te zijn van de vereniging dient men ingeschreven te zijn als vriend en tevens 10 euro per jaar contributie te betalen. Deze zomer heeft de vereniging diverse activiteiten ondernomen om leden te werven. Zo heeft het bestuur bij bewoners rond het Mouwtje een uitnodiging rondgestuurd om zich als vriend aan te melden door zich in te schrijven via de website. Dit heeft tot resultaat geleid, maar meer leden zijn nog wenselijk. Voor het komend jaar zullen onze pijlen meer daarop gericht worden.
Communicatie
Voor de communicatie zijn twee internetkanalen opgezet. Een website en een facebook pagina. Inmiddels is er een substantiële groep facebook volgers die nog niet allemaal lid zijn geworden. Ingrid van Emmerik stroomlijnt en post zaken op facebook. Op de website wordt met regelmaat het nieuws over het Mouwtje ververst door nieuw schrijven van Herman Schwencke. Leden die hun email adres hebben opgegeven zullen ook via email op de hoogte gehouden worden.
Formaliseren oprichting vereniging VVHM
Uiteindelijk moest de oprichting geformaliseerd worden door een notaris. Een notaris uit het Brediuskwartier en tevens genietend gebruiker van het Mouwtje, is zo aardig geweest charitatief samen met het bestuur de oprichtingsakte op te stellen. Uiteindelijk heeft de notaris op 4 september 2015 de akte laten passeren. Vanaf september is de VVHM als officiële vereniging, met statuten en bestuur, ingeschreven bij de Kamer van Koophandel.
Cultuurhistorische zaken
Jenika van der Torren onderzoekt de natuurhistorische aspecten van het Mouwtje en heeft hiervoor al veel materiaal verzameld en uitgewerkt. Dit onderzoek is nog in volle gang en dit jaar zullen we hierover meer aan de leden presenteren.
De VVHM hoopt hiermee eenieder op de hoogte te hebben gebracht van de diverse activiteiten waar we ons het afgelopen jaar mee bezig hebben gehouden. Het huidige jaar zal in eerste instantie de focus liggen op de evaluatie met de gemeente inzake het Mouwtje. Het doel is de positieve ervaring met Boer Pronk voort te zetten en te bestendingen met een lange termijn afspraak. Daarnaast zullen wij verder inventariseren hoe de gemeente haar beschikbare gelden voor het Mouwtje optimaal kan inzetten als het gaat over onderhoud en behoud. Tegelijkertijd continueren wij het onderzoek naar de natuurhistorische aspecten van het park en de mogelijkheden deze waarden te laten vastleggen [b.v. door rijks monumentale erkenning].
Bestuur VVHM
Edgar Nettl
Jenika van der Torren
Ingrid van Emmerik
Herman Schwencke
Wil Kitslaar
Zie ook:
www.vriendenvanhetmouwtje.nl
facebook: Vrienden van het Mouwtje
-----------------------------------------------------------------
Terugblik in de aanloop naar het nieuwe jaar 2016
Laten we met het belangrijkste beginnen. Het is bijna 2016 en we wensen iedereen toe dat ook in dat jaar weer heel vaak van het Mouwtje, de weide met ‘onze’ koeien, het groen en al het vliegend en drijvend gevogelte genoten zal worden.
Het bestuur van de VVHM wenst iedereen een heel goed, gelukkig, gezond en veilig jaar 2016! We lopen tegen het einde van een bewogen jaar. Het Mouwtje, maar vooral de koeien in het mouwtje en nog correcter gezegd; het ontbreken van de koeien heeft tot nogal wat opschudding gezorgd. Dat heeft geleid tot de versnelde oprichting van de vereniging “Vrienden van het Mouwtje” en op zijn beurt resulteerde dat tot ons aller genoegen tot de terugkeer van de koetjes. Ook die hebben voor bijzondere actie gezorgd door tot twee keer toe een kalfje te produceren zodat ook zij uitbundig hebben bijgedragen aan het herstel van de Status Quo. De VVHM streeft naar de ‘’ Status Quo Plus’ hetgeen inhoudt dat het Park met de weide en zijn levende have moet blijven zoals het al heel lang is en dat het onderhoud van het Mouwtje tegen de verdrukking van bezuinigingen in beter moet dan het de laatste jaren het geval was.
Intussen ziet het Mouwtje er redelijk goed uit. Er is stevig gesnoeid, een dode Wilg en een bijna net zo dode Berk zijn verwijderd. Een jonge Wilg is weer geplant en een potentieel heel fraaie nieuwe boom is geplaats op de helling bij het Rakkertje. Die boom luistert naar de fraaie naam ‘Maackia Amurensis’ en is voorzien van een ietwat ontsierende gedenkplaat. Makkelijker te onthouden is ’Japanse Zilverboom’. Het wordt een fraaie ronde 15 meter hoge boom die in juli/augustus uitbundig bloeit met witte pluimachtige bloemen. Nog een paar jaar geduld hebben want het is geen snelle groeier.
Namens de VVHM,
Herman.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Herfst in het mouwtje.
Oktober 2015
De zomer van dit jaar is weer even snel als altijd voorbij gegaan. Velen zijn weer lekker moe van een drukke terug gekomen en hebben hun eerste ochtendwandeling in het Mouwtje erop zitten. Het Mouwtje heeft een spannende periode achter de rug wat begin maart was begonnen en uiteindelijk heeft geleid tot de opgerichte “Vereniging Vrienden van Het Mouwtje” (VVHM). Het resultaat daarvan is nu iedere dag zichtbaar in de vorm van een aantal koeien in de wei waarvan twee in de loop van de zomer het geheel zelfstandig gepresteerd hebben om de veestapel van boer Pronk te verrijken met twee gezonde kalfjes. Het is leuk te zien dat het aantal koeien varieert en dat het soort regelmatig anders is. Er loopt nu een fraai model dat kenners een “Lakenvelder” noemen die er inderdaad bijloopt alsof zij een wit laken over het midden van haar lichaam meedraagt. Het hoge gras hebben de dames Koe al aardig opgegeten.
Het is opgevallen dat het hek langs de weide van het bruggetje tot de Huizerweg nog niet vernieuwd is. Het is wel gebleken dat het plan om dat hek te verbeteren geen overbodige luxe is want af en toe blijkt toch dat ondanks een boze waarschuwing van de baas of het vrouwtje sommige honden niet de verleiding kunnen weerstaan om de koeien eens even stevig de hun waarheid te gaan verkondigen. Het gele bord met het vriendelijke verzoek op dat stuk de honden aan de lijn te houden helpt niet. Wel jammer.
De rest van de flora en fauna van het Mouwtje heeft braaf gedaan wat het al vele jaren doet. In het voorjaar wordt het groen en nu is het via mooie kleuren bezig weer kaal te worden. De jonge ganzen zijn nog steeds bruin, maar de eerste neigingen om nu eindelijk maar eens te proberen of vliegen al gaat lukken zijn al zichtbaar. De drie onverwoestbare ganzen worden al een poos door Pa Zwaan met rust gelaten. De eigenwijze Indische loopeend loopt zich nog steeds met alles te bemoeien. De Nijlganzen waren vertrokken, maar zijn weer gesignaleerd. We zijn een tijd vereerd geweest met het bezoek van een aantal Smienten, leuke klein gedrongen eendjes met een roodbruine kop (m). Die zijn weer weggegaan, maar nu hebben we bezoek van een stuk of zes Krakeenden. Het mannetje daarvan heeft een grijs/zwarte snavel en het vrouwtje heeft aan de randen van haar grijze snavel een oranje rand. In geval van twijfel luister dan naar hun gesnater, dat klinkt heel vriendelijk. We hadden veel Kuifeenden, maar die zijn nu ook vertrokken naar het zuiden. Een paar Aalscholvers proberen nog steeds het Mouwtje leeg te vissen.
Waar nodig zijn randen langs de paden zijn weer netjes bijgewerkt een het gras is mooi gemaaid voor de winter. Er moeten nu nog twee bomen weggehaald worden. De dode wilg op de weg naar de gemeentewerf is heel erg dood, maar die heeft vlak voor zijn verwijdering nog een mooi cadeautje achtergelaten in de vorm van een heel fraaie verzameling Elvenbankjes. De herfst heeft zich luidruchtig gemeld en alle warme kleding mag weer uit de kast. De winter met nieuwe wetenswaardigheden over het Mouwtje komt er aan.
Herman
Het afscheidscadeau van de dode wilg in oktober 2015
OOK DE JONGE JEUGD VAN BUSSUM IS BETROKKEN EN BLIJ MET ONZE MOOIE NATUUR IN MOUWJTE!
- KOE IN HET MOUWTJE -- door ABEL REYN -- 8 JAAR -- 6 SEP '15 -
Alweer een kalfje!
Hallo vrienden van het Mouwtje, 24-08-2015
Nog maar heel kort geleden hebben we getuige kunnen zijn van de geboorte van een Kalfje op de wei. Dat was bijzonder en naar beste weten nooit eerder voorgekomen. Aan het slot van de berichtgeving daarvan werd al een hint gegeven dat er meer zat aan te komen door de opmerking “wordt vervolgd”. En zowaar op 24 augustus omstreeks half drie werd door Els, één van de trouwe wandelaars van het Mouwtje, gemeld dat er net weer een kalfje geboren was. Moeder Koe was nog druk bezig met de schoonmaak. Zoals het vorige kalf ‘Delphine’ vernoemd is naar diegene die het als eerste ontdekt had lijkt het nu redelijk om dit kalf de naam ‘Els’ te geven. Hans Pronk, de eigenaar van het kalfje Els, zal er misschien een ander naamgevingsysteem op na houden, maar voor de vrienden van het Mouwtje zullen we het maar op Els houden.
Het zou leuk geweest zijn als Ma Koe met haar kalfje nog een tijdje in de wei was gebleven zodat meer mensen het kalf Els met eigen ogen hadden kunnen zien. De volgende morgen echter bleek dat Ma Koe met haar nakomeling al weer was opgehaald. Ook is nog een tweede koe, die potentieel voor een “wordt vervolgd” had kunnen zorgen, meegenomen naar de stal. We moeten het voorlopig dus even doen met drie koeien in het Mouwtje, met de nadruk op voorlopig.
Herman
Er is een kalf geboren in het Mouwtje
Dat is nu weer eens heel ander nieuws. We zijn wel gewend aan het feit dat het aanwezige gevogelte ieder jaar wel het een en ander aan nageslacht produceert en dat ziet er dan altijd heel lief uit maar we weten ook uit ervaring dat het ook af en toe tot moord en doodslag kan leiden vooral bij de zwanen. Zolang ze klein en lief zijn gaat het nog, maar owee als ze groot zijn en zelf voor kuikens hebben gezorgd want dan komt het ware karakter van de zwaan naar voren en ontpopt vooral de hij zich als ganzenmoordenaar. Onze koeien zijn daarmee in schril contrast. Weinig dieren zijn vredelievender dan koeien en het mooie nieuws is nu dat er in de wei zowaar een kalfje geboren is. Dat is heel bijzonder en in de archieven van de geschiedenis van Het Mouwtje is naar beste weten niet terug te vinden dat zoiets ooit eerder is gebeurd.
Op 2 augustus 2015 heeft de geboorte plaatsgevonden. Het is helemaal op een natuurlijks wijze gebeurd en de boer, Hans Pronk, is er helemaal niet bij geweest. Zoals hij ons heeft verteld was het ook niet te voorzien want mevrouw Koe was 18 dagen vroeger dan verwacht. De gebeurtenis is vastgelegd met een paar fraaie foto’s op FB pagina van Vrienden van het Mouwtje te zien. Het kalf heeft de naam gekregen van diegene die het heeft gezien en gefotografeerd. Ons kalfje heet daarom “Delphine”. Dat is een heel fraaie naam voor een koe want meestal krijgen die oud Nederlandse namen zoals Truus, Griet of Anna.
Vele wandelaars hebben gespeurd naar Delphine, maar zonder succes. Er werd aangenomen dat ze al snel was opgehaald, maar het is gebleken dat ze zich tot 5 augustus 2015 in het hoge gras verborgen heeft gehouden waarna Hans Pronk volgens plan moeder en kind heeft opgehaald en naar huis gebracht met de slotopmerking : ”wordt vervolgd”. Er staat ons misschien nog meer moois te wachten.
--------------------------
Goed nieuws voor de vrienden van het Mouwtje.
Het is vakantietijd en dus erg stil in het Mouwtje. Er staat een mooie verrassing te wachten als men terug komt en weer de eerste wandeling door het Mouwtje maakt want de koeien zijn er weer. De thuisblijvers hebben op 20 juli 2015 met groot genoegen kunnen constateren dat de koeien weer terug zijn in het Mouwtje. Tot ieders plezier zijn ze zelfs weer naar de wei gebracht voordat het hekwerk is verbeterd want dan had het veel langer kunnen duren. Boer Pronk had uitgelegd dat een koe één hectare grasland nodig heeft en dus zijn er vijf koeien gekomen op de vijf hectaren van het resterende en bruikbare deel van de weide. Voor de rest van de zomer kunnen we weer volop genieten van het oer-Hollandse tafereel in het unieke park dat Mouwtje heet.
Dit nieuws over de koeien staat onder het hoofdstuk ”Natuur” in de website. Onder dat hoofd is meer te vertellen. Wandelend over het pad evenwijdig aan de FvE heeft men juist nu goed zicht op heel fraai bloeiende boom. Het is een heel mooie grote Katalpa die ieder jaar omstreeks de tweede helft van Juli bloeit.
----------------------------------------
Vrienden van het Mouwtje.
Op 30 Juni is er een inloop bijeenkomst geweest. Wethouder Mevrouw van Ramshorst en D66 raadslid mevrouw Mimi Sluiter waren aanwezig. Beiden vinden ons burger initiatief heel goed en steunen dat dan ook van harte. Zij willen ook dat het Mouwtje behouden moet blijven in z'n huidige vorm.
Het echtpaar Pronk was ook aanwezig en boer Pronk heeft duidelijk uitgelegd wat de plannen zijn en gaf een heel interessante les in landbouwwetenschap.
Een hogere omheining is noodzakelijk om de koeien beter te beschermen. De palen voor het verhogen van de omheining zijn inmiddels binnen. De termijn waarop dat klaar moet zijn is niet duidelijk genoemd, maar dat zal niet lang meer duren. Daarna kunnen de koeien de wei in. Vooral voor het achterste stuk weiland (gezien vanaf de Huizerweg en grenzend aan het parkgedeelte van het Mouwtje) geldt dat de bodem beter is dan gedacht en is er gras. Dat is wat de koeien eten, niet het onkruid wat eromheen staat. Daar hebben de koeien blijkbaar een hele fijne neus voor.
Iedereen die regelmatig van het Mouwtje met zijn weiland en de koeien geniet moet nog even geduld hebben tot de noodzakelijke aanpassingen aan het weiland zijn gedaan. Het is vakantietijd en we hopen dat de koeien van Boer Pronk weer vrolijk grazen als we terug zijn van vakantie.
Groet, Herman
